چنين حكايت كنند كه روزي شيخي را بيماري قولنج اوفتاد .

تا صبح سعي نمود بر خالي كردن از شكم و باد رهانيدن .

چون نتوانست دست بر دعا برد و گفت خدايا مرا خلاص كن

به مددي بادي كه از من بدر آيد تا راحت جان بينم . ليك نتوانست

و نزديك سحر كه بشد نزديك بود تا جانش از تنش بدر آيد .

گفت خدايا گر مرا ميميراني بر بهشتت جايي قرار ده مراي تا در

لختي بياسايم و از خوان نعمات تو برخوردار گردم . يكي از

نزديكانش گفت : اي نادان . تا صبح از درگاه خداي درخواست

بادي كردي و اجابت نشد . اكنون چگونه بهشتي را مي خواهي

كه وسعتش از آسمان و زمين بيشتر است ؟؟!!